Słowo Nuncjusza Apostolskiego w Polsce, abp. Antonio Guido Filipazziego, katedra poznańska, 1 maja 2025 roku
Dziś na „prima sedes episcoporum Poloniae” (pierwszą stolicę biskupów Polski) przybył nowy metropolita arcybiskup Zbigniew Zieliński, powołany na następcę arcybiskupa Stanisława Gądeckiego.
Dziękujemy Księdzu Arcybiskupowi Seniorowi za jego posługę nie tylko na rzecz archidiecezji, ale także dla Kościoła w Polsce i na świecie oraz dla Stolicy Apostolskiej. Prosimy, by Pan obdarzył go dobrym zdrowiem, siłami i pogodą ducha na przyszłość.
Księdzu Arcybiskupowi Zbigniewowi serdecznie życzymy owocnej posługi pasterskiej, zwracając się w jego intencji do Chrystusa Dobrego Pasterza w starożytnych słowach: “stet et pascat in fortitúdine tua, Dómine, in sublimitate nóminis tui” (“niech powstanie i pasie w Twojej mocy Panie, w majestacie Twojego imienia”).
W chwilach takich jak ta, powinniśmy z większym zrozumieniem patrzeć na tajemnicę Kościoła Chrystusowego, wykraczając poza wiele drugorzędnych lub tylko zewnętrznych jego aspektów, które często przyciągają uwagę zwłaszcza tych, którzy będąc w Kościele, myślą „nie według Boga, ale według ludzi” (por. Mt 16, 23).
“Prima sedes episcoporum Poloniae”! Dziś możemy zrozumieć, czym naprawdę jest stolica biskupia. Jest to przede wszystkim jego urząd nauczania, uświęcania i rządzenia otrzymany od Chrystusa. Jest to urząd, który trwa przez wieki, podczas gdy piastujący go ludzie, jeden po drugim, następują po sobie.
W ten sposób pojawia się fundamentalne, choć często zapominane rozróżnienie między „urzędem, który jest boski i cieszy się boskim prawem, a osobą ludzką, która musi uginać się pod tak wielkim ciężarem i często zawstydzać się tak wielką godnością” (G. Siri). Stolica trwa, a ci, którzy na niej zasiadają, zmieniają się.
Dlatego osoba, która przez pewien czas zajmuje takie stanowisko, nie może nim rozporządzać według własnego uznania, ale musi działać w posłuszeństwie Temu, który je ustanowił. Dlatego człowiek, który zasiada na takim miejscu, nie powinien myśleć, że jest wielki, ponieważ jest jego chwilowym posiadaczem, ale raczej musi czuć się mały w obliczu wielkości łaski i odpowiedzialności, jaką pociąga za sobą to stanowisko.
Ten, kto je piastuje, musi jedynie pokornie, nie oszczędzając siebie, starać się być zawsze podtrzymywanym przez łaskę, której Bóg nigdy nie pozbawia tych, których wzywa, aby byli godni tego miejsca.
Czyniąc tak, nowy arcybiskup pokaże wszystkim, że Kościół należy wyłącznie do Chrystusa, że prowadzi tylko do Niego, że służy tylko Jemu, jednocześnie służąc wszystkim duszom. Istotnie, Chrystus nadal przypomina nam to, co powiedział Piotrowi – któremu, wraz z Pawłem, poświęcona jest ta katedra – „To jest Mój Kościół” (por. Mt 16,18)! Mam nadzieję i modlę się, aby w jedności z nowym Pasterzem i pod jego przewodnictwem wszyscy kapłani, osoby konsekrowane i wierni świeccy Archidiecezji Poznańskiej zawsze żyli i działali tak, „aby we wszystkim był uwielbiony Bóg przez Jezusa Chrystusa” (1P 4,11).
Chciałbym, abyśmy przy tej okazji nie zapomnieli, że Stolica rzymska jest nieobsadzona. Dlatego zachęcam was do modlitwy o wybór nowego Następcy Piotra.
Niech święty Józef, w którego uroczystość został mianowany arcybiskup Zbigniew i którego wspomnienie obchodzimy dzisiaj jako rzemieślnika, wraz ze swoją Oblubienicą, Najświętszą Maryją Panną, zawsze strzegą nowego Pasterza i powierzony mu lud!
Niech święty Józef, Patron Kościoła powszechnego, otacza go opieką w tej szczególnej godzinie i w tych trudnych czasach, tak jak z miłością strzegł Syna Bożego, który stał się człowiekiem, i Jego Dziewiczej Matki. Amen.
