Wierni świeccy
Historia Kościoła w Archidiecezji Poznańskiej obfituje we wspaniałe przykłady apostolstwa świeckich. Świeccy, przekazując wiarę i chrześcijańskie obyczaje, w różnych okresach i na różne sposoby podejmowali działalność apostolską. Przykładem takiego zaangażowania może być bł. Edmund Bojanowski, założyciel sierocińców i ochronek dla dzieci, wyniesiony do chwały ołtarzy przez Jana Pawła II w 1999 r., Jadwiga z Działyńskich Zamoyska – założycielka Stowarzyszenia Matki Bożej Dobrej Rady, czy też Kazimierz Hołoga – lekarz z Nowego Tomyśla, który poświęcił swoje życie dla ratowania życia pacjenta.
Również obecnie na terenie Archidiecezji Poznańskiej działa większość znanych w Kościele ruchów i stowarzyszeń skupiających katolików świeckich. W parafiach istnieją Parafialne Rady Duszpasterskie oraz Parafialne Rady Ekonomiczne, których działalność jest konkretną formą współpracy duchownych i świeckich. Na terenie Archidiecezji Poznańskiej działa także wiele rodzajów duszpasterstwa specjalistycznego, które gromadzi katolików świeckich według ich zawodów lub też według osobistych zainteresowań i charyzmatów.
Świeccy byli aktywnymi uczestnikami synodów Archidiecezji Poznańskiej. Są nadzwyczajnymi szafarzami Komunii św., katechetami, pracownikami kościelnych instytucji i urzędów, wolontariuszami pracującymi w hospicjach, świetlicach i ośrodkach pomocy dla najbardziej potrzebujących. Prowadzą parafialne poradnie, służą pomocą narzeczonym, małżeństwom i rodzinom, podejmują opiekę nad uzależnionymi od alkoholu i narkotyków. Rada Społeczna przy Arcybiskupie Poznańskim, którą tworzą katolicy świeccy, formułuje opinie na temat aktualnych i pilnych spraw społecznych dotyczących Archidiecezji Poznańskiej i Wielkopolski. Wierni zaangażowani są w działalność Wydziału Teologicznego UAM, kształcącego i formującego świeckich w ramach różnych typów studiów dziennych i zaocznych. W Archidiecezji Poznańskiej wielu katolików świeckich angażuje się w życie społeczne, polityczne i gospodarcze. Wielu katolików świeckich, czerpiąc inspirację z Ewangelii, daje czytelne świadectwo o Chrystusie poprzez uczciwe i moralne życie rodzinne i zawodowe na co dzień, oparte na wytrwałej modlitwie, systematycznym korzystaniu z sakramentów świętych i wypełnianiu wskazań Słowa Bożego, przyczyniając się do prawdziwego uświęcenia siebie i świata.
