Konferencja wygłoszona na spotkaniach

zelatorów Żywego Różańca

 

Szamotuły, kolegiata MB Pocieszenia – 5 czerwca 2004 r.

Poznań, kościół Nawiedzenia NMP – 12 czerwca 2004 r.

Gostyń, bazylika świętogórska – 26 czerwca 2004 r.

 

  Serdecznie witam na dzisiejszym spotkaniu zelatorów Żywego Różańca, tzn. tych wszystkich, którzy stoją na czele jednej Róży Różańcowej, czyli przewodzą tym 20 osobom, które każdego dnia odmawiają dziesiątkę różańca, rozważając wyznaczoną im tajemnicę.

 

Słowo „zelator” pochodzi od greckiego słowa „zelotes” – „pełen gorliwości, entuzjazmu”. A zatem, zelator to ten, który swoją gorliwą miłością do Boga oraz swoim entuzjazmem pociąga innych do jeszcze większego zawierzenia siebie Panu Bogu przez Maryję. Dlatego zelator m.in. wyszukuje osoby, które zechcą włączyć się w tę wspólnotową formę modlitwy, jaką jest Żywy Różaniec.

 

Istota modlitwy różańcowej

Dnia 16 października 2002 r., na początku dwudziestego piątego roku swego pontyfikatu, Ojciec Święty Jan Paweł II wydał List Apostolski Rosarium Virginis Mariae o Różańcu Świętym. W tym dokumencie, nie tylko ogłosił Rok Różańca, ale przypomniał także czym jest modlitwa różańcowa. Napisał m.in.: „Różaniec (...) jest modlitwą wyraźnie kontemplacyjną. Pozbawiony tego wymiaru, okazałby się wyzuty ze swej natury”, zacytował słowa papieża Pawła VI: „Jeśli brak kontemplacji, różaniec upodabnia się do ciała bez duszy i zachodzi niebezpieczeństwo, że odmawianie stanie się bezmyślnym powtarzaniem formuł, oraz że będzie w sprzeczności z upomnieniem Chrystusa, który powiedział: «Na modlitwie nie bądźcie gadatliwi jak poganie. Oni myślą, że przez wzgląd na swe wielomówstwo będą wysłuchani» (Mt 6, 7). Różaniec bowiem z natury swej wymaga odmawiania w rytmie spokojnej modlitwy i powolnej refleksji, by przez to modlący się łatwiej oddał się kontemplacji tajemnic życia Jezusa, rozważanych jakby sercem Tej, która ze wszystkich była najbliższa Panu, i by otwarte zostały niezgłębione tych tajemnic bogactwa”.

Ojciec Święty także bardzo konkretnie podpowiada nam w jaki sposób mamy uczynić różaniec modlitwą kontemplacyjną. Nie wystarczy tylko zapowiedzieć daną tajemnicę. „Aby dać medytacji podstawy biblijne i większą głębię, dobrze jest, po zapowiedzi tajemnicy, odczytać odnośny tekst biblijny, który, zależnie od okoliczności, może być krótszy albo dłuższy. Inne słowa nie są bowiem nigdy tak skuteczne, jak Słowo natchnione”. Słowo to można odpowiednio objaśnić krótkim komentarzem. Następnie, zanim rozpoczniemy samą modlitwę Ojcze nasz i 10 Zdrowaś Maryjo, stosowna jest – mówi Ojciec Święty – chwila ciszy, służąca zastanowieniu się nad usłyszanym przed chwilą Bożym Słowem. Chodzi o to by „zatrzymać się i skupić na rozważanej tajemnicy, zanim rozpocznie się modlitwę ustną”. W czasie rozważania dobrze jest mieć przed sobą jakąś ikonę czy rysunek, który obrazuje daną tajemnicę różańcową. Ta ikona pozwala nam skupić się podczas rozważania na konkretnej tajemnicy.

Dobrze jest korzystać z gotowych już rozważań. Dzisiaj jest wiele takich opracowań. Możemy je nabyć w naszych katolickich księgarniach i to w różnej formie i cenie. Są pojedyncze kartoniki, które razem tworzą komplet, z tekstem i obrazkiem; są broszury zawierające rozważania do wszystkich 20 tajemnic. Jak się orientuję, wielu z takich pomocy już korzysta. Wiem też, że sporo osób abonuje czasopismo „Różaniec”, wydawane przez Wydawnictwo Sióstr Loretanek. Tam też w każdym numerze są zamieszczane rozważania różańcowe. Zachęcam innych do abonowania tego czasopisma.

Ja także napisałem takie rozważania, które są wydane w postaci broszury pt. Różaniec z Matką Bożą Pocieszenia. Jest w niej właśnie to wszystko o czym przed chwilą mówiłem: fragment Pisma św., stosowne rozważanie, a także obrazek przedstawiający daną tajemnicę różańcową. Chciałbym wam tę broszurę zaproponować, bo tak sobie myślę, nawet jeśli już macie do dyspozycji pewne materiały, to od czasu do czasu trzeba sobie te rozważania zmieniać, ubogacać... Będzie można te książeczki nabyć dzisiaj po spotkaniu, bądź u mnie w Kurii, np. przez Księdza Opiekuna. Serdecznie zachęcam.

Istota Żywego Różańca

Dzisiaj chciałbym także przypomnieć co jest istotą Żywego Różańca. Jest nią odmówienie w jednej Róży, czyli przez 20 osób, każdego dnia całego różańca.

Powiedziałem już na wstępie, że zelator to ta osoba, która stojąc na czele jednej dwudziestki osób, troszczy się o to, aby każdego dnia był odmówiony cały różaniec w jego Róży. To właśnie chciałbym dzisiaj mocno podkreślić: zadaniem zelatorów jest czuwać nad tym, aby każdego dnia w jego Róży (Kole) był odmówiony cały różaniec, a tak będzie przede wszystkim wtedy, jeśli będzie komplet osób w danej Róży. Ktoś umiera – trzeba poszukać na miejsce tej osoby kogoś nowego; podobnie, jeśliby ktoś zrezygnował – trzeba tę lukę wypełnić.

Wiemy, że od ubiegłego roku jest już nie 15 lecz 20 tajemnic różańcowych. Ojciec Święty wydając dokument o Różańcu Świętym, równocześnie poszerzył tę modlitwę. Do dotychczasowych rozważań różańcowych: radosnych, bolesnych i chwalebnych, dodał jeszcze tajemnice światła. Tak więc, po tajemnicach radosnych rozważamy teraz tajemnice światła. Pojawiło się zatem nowe dla nas wezwanie: trzeba Róże uzupełnić z 15 do 20 osób. Biorąc pod uwagę dane z ankiety, o którą w ubiegłym roku prosiłem, większość parafii już ma komplety 20-osobowe. Niektórzy jednak mówią, że nie są w stanie tego dokonać, ponieważ nie mogą znaleźć odpowiedniej liczby nowych członków. No, jeśli tak jest, to trzeba zrobić pewną reorganizację tych Róż, w taki sposób, by rzeczywiście były Róże 20-osobowe, czyli trzeba uzupełnić Róże do 20 osób kosztem zmniejszenia liczby wszystkich Róż.

Niektórzy wybrnęli z tego dylematu w ten sposób, że jeśli nie ma kompletu osób, to niektóre osoby odmawiają dwie dziesiątki różańca, tak, aby to co jest istotą Żywego Różańca, czyli odmówienie w jednej Róży każdego dnia całego różańca – zostało spełnione. Wtedy jest rzeczywiście Żywy Różaniec. To odmawianie dwóch dziesiątek różańca przez jedną osobę może być tymczasowe, ale docelowo trzeba dążyć do tego, aby było 20 osób w każdej Róży. Czasem, możemy mieć wątpliwości, czy jakaś chora lub starsza osoba nie zapomni odmówić swojej dziesiątki, albo czy rozważa właściwą tajemnicę – wtedy, nie mówiąc nic tej osobie, można do tej samej tajemnicy różańcowej wyznaczyć kogoś innego, dodatkowo, kogoś kto raczej nie zapomni rozważyć danej dziesiątki różańca. Słowem trzeba się starać, aby to był Żywy Różaniec. W żadnym wypadku nie może być tak, że proboszcz zapowiada, iż w danym miesiącu wszyscy rozważać będziemy tę samą tajemnicę różańcową. To nie jest Żywy Różaniec!

Zachęta do włączania się w działalność apostolską i charytatywną

 Wszyscy dobrze wiemy, że chociaż modlitwa jest bardzo skuteczną formą pomocy drugiemu człowiekowi, to jednak nie jedyną, i źle by było gdybyśmy tylko na tej formie poprzestali. Każdy kto ma oczy otwarte i wielkie serce, zauważy wokół siebie osoby potrzebujące jego pomocy i w miarę swoich możliwości pospieszy im z pomocą. Znamy katechizmowe uczynki względem duszy i ciała. Dlatego też wielu członków Żywego Różańca angażuje się w różne formy działalności apostolskiej i charytatywnej, zwłaszcza tej, która ma miejsce w parafii. Wszystkich Was do takiej postawy zachęcam, przypominając znowu słowa Ojca Świętego z Listu Apostolskiego o Różańcu Świętym: „Różaniec jest modlitwą pokoju także ze względu na owoce miłości, jakie rodzi. Jeśli odmawia się go właściwie, jako modlitwę medytacyjną, to różaniec, pomagając spotkać się z Chrystusem w Jego misteriach, musi również ukazywać oblicze Chrystusa w braciach, zwłaszcza tych najbardziej cierpiących. Jakże można by w tajemnicach radosnych wpatrywać się w misterium Dziecięcia narodzonego w Betlejem, nie odczuwając pragnienia, by przyjmować, bronić i promować życie, biorąc na siebie ciężar cierpienia dzieci we wszystkich zakątkach świata? Jak można by w tajemnicach światła iść za Chrystusem Objawicielem, nie podejmując postanowienia, by dawać świadectwo Jego błogosławieństwom w codziennym życiu? I jak kontemplować Chrystusa obarczonego krzyżem i ukrzyżowanego, nie czując potrzeby stawania się Jego «Cyrenejczykiem» względem każdego brata przybitego cierpieniem czy zdruzgotanego rozpaczą? A wreszcie, jak można by utkwić wzrok w chwale Chrystusa Zmartwychwstałego  i w Maryi ukoronowanej na Królową, nie czując pragnienia, by uczynić ten świat piękniejszym, bardziej sprawiedliwym, bliższym planom Bożym?”.

Zmiana tajemnic w Żywym Różańcu

Zmiana tajemnic różańcowych powinna odbywać się co miesiąc. Może być przeprowadzana w różnej formie, np. na comiesięcznych spotkaniach, w taki sposób spontaniczny, a mianowicie, jedna osoba z drugą w sposób przypadkowy wymienia tajemnicę. Można też uniknąć tej przypadkowości i tak zorganizować zmianę tajemnic, aby dana osoba co miesiąc rozważała kolejną tajemnicę różańcową. Osobiście, chciałbym Wam polecić właśnie tę drugą formę, w której zachowana jest ciągłość rozważań według kolejnych tajemnic: radosnych, światła, bolesnych i chwalebnych przez kolejne miesiące.

W praktyce, taki sposób rozważania tajemnic różańcowych możemy zorganizować za pomocą wypracowanego już harmonogramu. Wtedy każda osoba otrzymuje od swego zelatora dokładny plan tajemnic, które kolejno będzie rozważać w danym miesiącu. Taki system zmiany tajemnic jest z powodzeniem praktykowany w parafii Nawiedzenia NMP w Poznaniu. Dlatego, teraz na ten temat, jak też w ogóle na temat funkcjonowania Żywego Różańca w tej wielkiej poznańskiej parafii, podzieli się z nami swoim doświadczeniem pani Anna Okupniak, nadzelatotka wspólnoty Żywego Różańca w parafii Nawiedzenia NMP w Poznaniu.

Inne formy modlitewnego zaangażowania członków Żywego Różańca

Tak już w życiu bywa, że jeśli się człowiek w coś zaangażuje, to często po pewnym czasie stwierdza, że stać go na jeszcze więcej i pragnie coś więcej z siebie dać. Tak też jest w przypadku członków Żywego Różańca. Ktoś kto wiernie odmawia codziennie jedną dziesiątkę różańca, ten po pewnym czasie angażuje się także w inne formy modlitwy, a także czyny miłosierdzia.

Taką nową formą modlitewną jest Nieustający Różaniec, funkcjonujący już w wielu naszych parafiach. Jest to Nieustający Różaniec, ponieważ nieustannie ktoś się modli na różańcu co pół godziny kolejna osoba, dzień i noc, przez 24 godziny – 48 osób. Jeden dzień – jedna parafia. Kolejny dzień – kolejna parafia. I tak, jeśli każdego dnia w miesiącu jakaś parafia będzie miała Nieustający Różaniec – wtedy on rzeczywiście w naszej diecezji będzie Nieustający. Chodzi zatem o pół godziny modlitwy różańcowej o wyznaczonej porze dnia, raz w miesiącu, odmawianej w swoim domu.

Bardzo rozwinięty jest Nieustający Różaniec w parafii pw. św. Brata Alberta w Kościanie. Jest z nami z tej parafii pni Krystyna Kaczmarek. Proszę Panią o kilka słów na ten temat.

Promotorem i koordynatorem Nieustającego Różańca w naszej diecezji jest pni Maria Leśniewska. Ona nam teraz powie jaka jest aktualna sytuacja w tej sprawie (z p. Marią Leśniewską można kontaktować się telefonicznie pod nr (061) 832-19-80 w godz. 21,00 – 22,00 każdego dnia tygodnia z wyjątkiem środy i soboty).

Inną formą modlitewną, w którą zaangażowali się członkowie Żywego Różańca, zwłaszcza w Poznaniu, chociaż inicjatywa wyszła od Rycerzy Maryi, (którzy także są członkami Żywego Różańca), jest Jerycho Różańcowe. Jest tu nawiązanie do tego starotestamentalnego Jerycha obleganego przez Jozuego i jego wojsko przez 7 dni, aż do czasu kiedy mury Jerycha padły i miasto zostało zdobyte. Stąd też Jerycho różańcowe trwa 7 dni i nocy. Takie właśnie 7-dniowe Jerycho odbyło się w Poznaniu w kościele Ojców Franciszkanów Konwentualnych w dniach od 2 do 9 lutego 2004 r. Potem w wielu parafiach odbyło się Jerycho różańcowe jednodniowe. Obecnie w każdy pierwszy piątek miesiąca od godz. 9,00 do soboty godz. 9,00 odbywa się Jerycho u OO. Franciszkanów Konwentualnych w Poznaniu. Więcej na ten temat powie nam pani Jolanta Lorenz, która czuwa nad tą sprawą (z p. Jolantą Lorenz można kontaktować się telefonicznie pod nr (061) 830-13-09 w poniedziałki w godz. 10,00 – 12,00).

Zaproszenie na regionalne jesienne spotkania członków Żywego Różańca

To nasze dzisiejsze spotkanie, jest także pewnego rodzaju przygotowaniem do naszego jesiennego spotkania wszystkich członków Żywego Różańca. Diecezja tym razem została podzielona na trzy regiony: członkowie Żywego Różańca z dekanatów północnej części naszej Archidiecezji pielgrzymują do szamotulskiej Fary, z dekanatów poznańskich  i okolicy Poznania – do kościoła Nawiedzenia NMP w Poznaniu, a z dekanatów południowej części Archidiecezji – na Świętą Górę do Gostynia. Terminy tych  jesiennych spotkań będą jeszcze podane w komunikacie kurialnym.

Bardzo liczę na Wasze – drogie Zelatorki, drodzy Zelatorzy – zaangażowanie w zorganizowaniu tych jesiennych spotkań. Liczę, że przez Was tutaj obecnych to zaproszenie dotrze do wszystkich członków Żywego Różańca. Liczę na Was bardziej niż na księży proboszczów, którzy muszą się troszczyć o jeszcze wiele innych spraw. Zachęcam Was do takiego zorganizowania się jak w ubiegłym roku, kiedy tak wielu nas zgromadziło się na poznańskich Ratajach.

Przyjedźcie znowu autokarami, ze sztandarami, zabierzcie ze sobą swoich Księży Opiekunów (w ubiegłym roku księża bardzo dobrze się spisali – w koncelebrze uczestniczyło 60 kapłanów).

Zaproszenie na adorację Najświętszego Sakramentu do Katedry Poznańskiej

Od 23 kwietnia 2004 r. w każdy piątek w Bazylice Archikatedralnej jest całodzienna adoracja Najświętszego Sakramentu. Tego dnia w Katedrze, która jest „matką i głową wszystkich kościołów w diecezji”, różne wspólnoty adorują Pana Jezusa. Modlą się za Kościół Poznański i Jego Pasterza, proszą o dary Ducha Świętego dla Synodu Poznańskiego oraz o świętość małżeństwa i rodziny, a także o łaskę pokoju i sprawiedliwości w Ojczyźnie i na świecie. Pragną również wynagradzać Chrystusowi za grzechy nasze i innych ludzi.

Żywy Różaniec ma w tej adoracji swój znaczący udział. Na każdy piątek zapraszane są trzy parafialne wspólnoty Żywego Różańca z parafii poznańskich na jedną godzinę modlitewnego czuwania. Są to godziny: 12,00, 13,00 i 14,00. Cieszę się tymi, którzy już byli. Myślę, że kolejne wspólnoty także dobrze się spiszą. Ta godzina adoracji dla poszczególnej parafialnej wspólnoty wypadnie mniej więcej raz na pół roku. Oczywiście, serdecznie zapraszam do Katedry wszystkie inne wspólnoty, także spoza Poznania.

Zaproszenie na rekolekcje do Zaborówca

Już dzisiaj pragnę zaprosić członków Żywego Różańca na rekolekcje jakie jesienią tego roku odbędą się w Zaborówcu. Będzie jeszcze komunikat w tej sprawie do Księży Proboszczów. Dzisiaj jednak już podam termin tych rekolekcji: od 27 września (poniedziałek) godz. 1500 do 29 września (środa) godz. 1300. Zgłoszenia należy kierować do mnie w Kurii. Koszt całkowity na jedną osobę wynosi 70 zł. Wpłata przy zgłoszeniu w Kurii 30 zł. Już dzisiaj serdecznie zachęcam do udziału w tych rekolekcjach.

Propozycja

W ciągu ostatniego roku udało mi się odwiedzić wiele wspólnot Żywego Różańca w ich parafiach. Najczęściej miałem dla nich Mszę św. i konferencję. Jestem otwarty na następne zaproszenia.

Pozdrowienia

Pragnę na zakończenie tego spotkania bardzo serdecznie pozdrowić wszystkich członków Żywego różańca, którzy należą do Waszych Róż, zwłaszcza zaś chorych. Pozdrawiam przez Was także Waszych duchowych Opiekunów – Księży Proboszczów i Księży Wikariuszy.

Ks. Jan Glapiak