Słowo na uroczystość zakończenia Nawiedzenia Matki Bożej
Abp Stanisław Gądecki
Wstęp do Mszy św. pożegnania Obrazu Jasnogórskiego (Katedra Poznańska – 9.01.2022).
Czcigodni Księża Arcybiskupi i Biskupi,
Przewielebny Ojcze Generale oraz Przeorze Jasnej Góry,
Drodzy Paulini, Ojcze Pawle i Dariuszu,
Drodzy kapłani, osoby życia konsekrowanego,
wszyscy Wierni obecni w poznańskiej katedrze oraz uczestniczący w dzisiejszej Eucharystii za pośrednictwem mediów społecznego przekazu,
Pracownicy mediów, w szczególności TV Poznań, Radia Poznań i Radia Emaus,
1. W trakcie peregrynacji Obrazu Jasnogórskiego po archidiecezji poznańskiej pojawiał się często temat wędrówek Najświętszej Maryi Panny. Istotnie, od chwili zwiastowania i poczęcia, od chwili narodzenia w stajni betlejemskiej, szła Ona krok w krok z Jezusem w macierzyńskiej pielgrzymce wiary. Wędrowała poprzez lata Jego życia ukrytego w Nazarecie, w okresie Jego zewnętrznego oddalenia, gdy rozpoczął „czynić cuda i nauczać” pośród Izraela. Przeszła nade wszystko poprzez straszliwe doświadczenie Golgoty, aby potem wybiec na spotkanie Chrystusowi w wielkanocny poranek.
Jej duchowych wędrówek po ziemi nie zakończyła bynajmniej śmierć Maryi. Ona dalej towarzyszy z nieba ludzkim dziejom, wykraczając „poza czasy i granice ludów”. Odtąd ci, którzy - z pokolenia na pokolenie, w różnych narodach i ludach ziemi - przyjmują z wiarą tajemnicę Chrystusa, Odkupiciela świata, nie tylko garną się z czcią i ufnością do Maryi jako własnej duchowej Matki, ale zarazem szukają w Jej wierze oparcia dla własnej wiary (por. RM, 27).
Ta nowa obecność Maryi posiada wieloraki zasięg swego oddziaływania. Odzwierciedla się on w osobistej wierze i pobożności wiernych, w tradycjach chrześcijańskich rodzin, tradycjach wspólnot parafialnych czy misyjnych, instytutów zakonnych, diecezji a także w przyciągającej i promieniującej mocy wielkich sanktuariów, gdzie nie tylko jednostki czy lokalne środowiska, ale niekiedy całe narody i kontynenty szukają spotkania z Matką Pana. Lud Boży nieustannie szuka dalej spotkania z Bogarodzicą, aby w zasięgu Jej matczynej obecności znaleźć umocnienie swojej wiary. Dowodzą tego w sposób oczywisty także dzieje naszego narodu.
2. W tę misję obecności Maryi pośród Polaków wpisała się najpierw pierwsza peregrynacja Matki Bożej Jasnogórskiej w kopii Jej Cudownego Obrazu, trwająca od 1957 do 1984 roku. Jej celem - jak mówił wtedy bł. kard. Stefan Wyszyński - było wejście Maryi w nasze życie codzienne. I faktycznie, to pierwsze Nawiedzenie okazało się triumfalną procesją Matki Bożej przez Polskę, a jego owocem było wiele nawróceń, pojednanie zwaśnionych ale przede wszystkim umocnienie wiary Polaków. Z ogromnym entuzjazmem i miłością witali wówczas nasi Rodacy Obraz Jasnogórski, okazując swoje głębokie przywiązanie do Bogarodzicy i Kościoła. To pierwsze Nawiedzenie pozwoliło wówczas odkryć głębszy sens owych „maryjnych wędrówek i nawiedzin” po Polsce. Pozwoliło doświadczyć, że autentyczne duchowe pielgrzymowanie jest nade wszystko spotkaniem z Osobą Maryi.
3. Po zakończeniu pierwszego Nawiedzenia polscy biskupi - realizując testament bł. kardynała Wyszyńskiego - podjęli decyzję o jego powtórzeniu. W międzyczasie bowiem wyrosły nowe pokolenia, które nie doświadczyły pierwszego nawiedzenia; nadeszły nowe czasy, niosące ze sobą inne wyzwania duchowe.
a. To drugie z kolei Nawiedzenie – rozpoczęte po ponad 40 latach pod hasłem: „Z Maryją w nowe czasy” – przypomniało nam, że Maryja ciągle pamięta o swoich dzieciach, choć czasem może się nam wydawać, że one o Niej coraz częściej zapominają.
I tak - dnia 18 maja 2019 roku – powitaliśmy przed kościołem Nawiedzenia NMP na Ratajach słynący łaskami Wizerunek Jasnogórski, tj. przed świątynią wzniesioną jako votum wdzięczności za Jej pierwsze Nawiedzenie archidiecezji poznańskiej. Pragniemy, aby i tym razem nasza archidiecezja wzniosła swoje votum dziękczynne w postaci nowego kościoła - pod patronatem bł. Stefana Wyszyńskiego - tym razem pod Poznaniem, w Skórzewie.
To drugie Nawiedzenie miało zakończyć się w naszej archidiecezji dnia 26 września 2020 roku; przez rok i cztery miesiące Maryja w znaku swojej ikony miała nawiedzić wszystkie nasze parafie, filie, domy zakonne, seminaria duchowne, szkoły katolickie i inne instytucje. Z powodu pandemii stało się jednak inaczej. Skutkiem dwóch przymusowych przerw kowidowych, obraz Matki Bożej Jasnogórskiej kończy swoje Nawiedzenie dzisiaj, czyli dnia 9 stycznia br., w święto Chrztu Pańskiego.
Następnie - dnia 3 maja tego roku, czyli w uroczystość Królowej Polski - udamy się w archidiecezjalnej pielgrzymce dziękczynnej na Jasną Górę, aby podziękować Maryi za wszystkie otrzymane łaski i drogi duchowe, jakie przeszła prowadząc naszą diecezję wzwyż.
b. Dziś natomiast dziękujemy Bogu za wspólne doświadczenie owego uniesienia serc, jakie przeżyliśmy. Matczyna obecność Maryi wśród nas pomogła nam rozwijać się i dojrzewać do tego, abyśmy nie ulegali lenistwu, nie poprzestawali na wygodnym życiu, nie zadowalali się z posiadania rzeczy. Pomogła nam nie podążać za obowiązującą modą. Pomogła stawać się ludźmi bardziej odpowiedzialnymi, dążącymi do wielkich ideałów.
Ufam, że to drugie Nawiedzenie pozostawi trwały ślad w naszych sercach w postaci ożywionej modlitwy, wsłuchiwania się w słowo Boże, pogłębionego życia sakramentalnego, większej miłości bliźniego, większej troski o potrzebujących, gorliwszego życia duchowego naszych parafii. Niech trwałym znakiem naszej wdzięczności za to drugie Nawiedzenie będzie ufna modlitwa każdej parafii przed Najświętszym Sakramentem w intencji powołań kapłańskich.
Módlmy się dzisiaj także o pokój i pojednanie w naszej Ojczyźnie. Niech Maryja, Królowa Polski, wyprasza siły tym, którzy strzegą naszych granic a jako Pociecha Migrantów niech pomaga skutecznie rozwiązywać kryzys humanitarny na naszej granicy. Niech Ona - pierwsza obdarowana darami Ducha Świętego – stanie się niewzruszonym oparciem dla Kościoła Chrystusowego a Jej macierzyńska opieka nad Ludem Bożym trwa aż do końca świata.
Abp Stanisław Gądecki
Podziękowania na zakończenie Peregrynacji Obrazu jasnogórskiego po archidiecezji poznańskiej (Katedra Poznańska – 9.01.2022).
Na koniec dzisiejszej Eucharystii – z sercami przepełnionymi wdzięcznością - dziękujemy wspólnie za błogosławioną obecność naszej Matki i Królowej w naszej archidiecezji.
Jej obecność u nas - mimo trudności zewnętrznych i wewnętrznych – dowiodła, iż Maryja zwyciężyła i zwycięża. „Szydzi z nas i pogardza nami nieprzyjaciel, pytając, co nam z dawnych cnót pozostało? A ja odpowiem: wszystkie zginęły, jednak coś jeszcze pozostało, bo pozostała wiara i cześć dla Najświętszej Panny, na którym to fundamencie reszta odbudowaną być może” (H. Sienkiewicz, Potop).
Liczne uczestnictwo wiernych w trakcie Nawiedzeniu, jakiego byliśmy świadkami, było nie tylko szczególnym wyznaniem wiary ale też dowodem niesłabnącego kultu maryjnego pośród naszych diecezjan. Było zaskoczeniem dla niedowiarków, którzy uważali peregrynację za zjawisko stare i niemodne, jakoby cześć dla naszej niebiańskiej Matki mogła kiedykolwiek okazać się przebrzmiałą. Spełniły się nasze najśmielsze oczekiwania pokładane w Nawiedzeniu, tam gdzie było ono solidnie przygotowane przez parafie.
Czego ostatecznie nauczała nas ta peregrynacja? Przede wszystkim tego, że – bez względu na nasze widzimisię - „Bogu objawiającemu należy okazać ‘posłuszeństwo wiary’” (Rz 16,26). Podobne posłuszeństwo, jakim wykazała się Maryja w momencie zwiastowania. O jakim później mówi Elżbieta w czasie Nawiedzenia. A zatem: Idźmy dalej „Z Maryją w nowe czasy”. Dziękuję więc jak najserdeczniej tym, którzy w pozytywny sposób pojawili się na szlakach maryjnej peregrynacji:
- Księżom Arcybiskupom i Biskupom, którzy swoją obecnością wspomogli nasze dzisiejsze dziękczynienie,
- Generałowi Zakonu Ojców Paulinów oraz Przeorowi z Jasnej Góry, również za paulińską modlitwę apelową,
- Kapitule Katedralnej i innym Kapitułom archidiecezji,
- Wszystkim dziekanom, proboszczom i wikariuszom,
- Ojcom rekolekcjonistom,
- Osobom życia konsekrowanego a w szczególności Ojcom Paulinom, Kustoszom Cudownej Ikony: o. Dariuszowi i o. Pawłowi, a także ojcom paulinom, którzy każdego dnia – podczas Apelu Jasnogórskiego - towarzyszyli swoją modlitwą naszej peregrynacji,
- Siostrom zakonnym a w szczególności Klaryskom z Pniew, Elżbietankom z Poznania i Karmelitankom z Poznania,
- Alumnom Arcybiskupiego Seminarium Duchownego w Poznaniu i innych seminariów duchownych,
- Wszystkim wiernym świeckim, którzy podczas nawiedzenia pojawili się osobiście, z modlitwą i pomocą w jakimkolwiek miejscu naszej archidiecezji.
- Władzom Samorządowym różnych szczebli,
- Policji miasta Poznania ,jednostkom powiatowym oraz ks. prałatowi Stefanowi Komorowskiemu,
- Ochotniczym Strażom Pożarnym z terenu archidiecezji,
- Państwowej Straży Pożarnej,
- Władzom i kadetom Szkoły Aspirantów Państwowej Straży Pożarnej w Poznaniu,
- Straży Miejskiej i Strażom Gminnym,
- Miejskiemu Przedsiębiorstwu Komunikacji w Poznaniu,
- Zarządowi Dróg Miejskich w Poznaniu,
- Pogotowiu Ratunkowemu,
- Bractwom Kurkowym z archidiecezji,
- Harcerzom,
- Wszystkim zaangażowanym w przygotowanie liturgii,
- Ks. Szymonowi Bajonowi i ks. Mariuszowi Białkowskiemu, autorom pieśni „Z Maryją w nowe czasy”,
- P. Jackowi Pupce,
- P. Janowi Wnukowi i współpracownikom,
- Służbie Liturgicznej Archidiecezji Poznańskiej,
- Wszystkim chórom i orkiestrom a także orkiestrze „Jordan”,
- Księdzu Krystianowi Sammlerowi,
- Wszystkim Pracownikom mediów obecnych w naszej archidiecezji.
