20 lat posługi nadzwyczajnych szafarzy Komunii św. w archidiecezji

Metropolita poznański 23 marca przewodniczył Mszy św. i spotkał się z nadzwyczajnymi szafarzami Komunii św. z okazji 20-lecia pełnienia ich posługi w archidiecezji poznańskiej. Msza św. oraz wykłady odbyły się w hali nr 7 Międzynarodowych Targów Poznańskich.

Metropolita poznański, zwracając się do nadzwyczajnych Komunii św., podziękował za ich  ofiarną posługę i zaangażowanie.

– Dziękuję za 20 lat obecności nadzwyczajnych szafarzy Komunii św. w archidiecezji poznańskiej. Dziękuję za ducha ofiarnego, którego wymaga niedzielna posługa ze strony waszych rodzin. Posługa nadzwyczajnego szafarza Komunii św. domaga się wiary, nadziei i miłości, o co trzeba dla was prosić – zaznaczył abp Gądecki.

Homilia Biskupa Grzegorza Balcerka podczas uroczystości:

Księże Arcybiskupie, nasz Arcypasterzu! Jak dobrze, że Bóg pozwolił Ekscelencji być dzisiaj z nami. Modliliśmy się i modlimy o siły i zdrowie. Księża biskupi Zdzisławie i Damianie. Bracia kapłani, z ks. Krystianem, duszpasterzem nadzwyczajnych szafarzy Komunii Św. na czele.

Drodzy bracia, ale też – choć dzisiaj na drugim miejscu – drogie siostry! Najpierw chcę wypowiedzieć słowa wdzięczności Jezusowi Chrystusowi za dar Eucharystii. Do końca nas umiłował, dał nam swoją miłość, swoje życie, swoje Ciało i Krew pod postaciami chleba i wina. Żywy i prawdziwy Bóg – tak pokorny! Śpiewamy w hymnie napisanym przez św. Tomasza z Akwinu: Bóstwo swe na krzyżu skryłeś wobec nas, tu ukryte bóstwo z człowieczeństwem wraz. Niech ta pokora i bezbronność Jezusa zawsze nas zachwyca i niech nigdy nie ośmiela nas do nieposzanowania tej świętej obecności. A więc w dzisiejszej Eucharystii – to greckie słowo dosłownie przetłumaczone na język polski oznacza „dziękczynienie” – dziękujemy z wiarą i pokorą najpierw za ten niezwykły dar. To przez Eucharystię gromadzi nas Chrystus jako Jego Kościół, także dzisiaj, w tym szczególnym miejscu.

W eucharystyczne dziękczynienie włączamy także dziękczynienie za dwudziestoletnią posługę świeckich nadzwyczajnych szafarzy w naszej poznańskiej archidiecezji. Dziękując Panu Bogu za was, chcemy jednocześnie osobiście wam dziękować za przyjęcie zaproszenia waszych księży proboszczów i za ofiarną, dla niektórych długą, wieloletnią posługę. Bóg jeden wie, ile dobra przez was się dokonało.

Zanim przed niemal dwudziestu laty zostałem biskupem, przez 13 lat byłem proboszczem – najpierw parafii Maryi, Matki Odkupiciela, później parafii św. Stanisława Kostki – obie w Poznaniu. Pamiętam prośbę sprzed wielu lat jednej z parafianek o częstą Komunię Św. dla jej chorego męża. Musiałem wówczas odmówić tej uzasadnionej prośbie. Budowa nowego kościoła, organizowanie parafii nie pozwalały mi na bardzo częste odwiedziny chorych. Nie było wówczas jeszcze posługi świeckich szafarzy w naszej archidiecezji. Tu chcę zaznaczyć: to jest wasze podstawowe zadanie – zanoszenie Ciała Chrystusa do chorych!

Zwykle w homilii nawiązujemy do odczytanego słowa Bożego. Słyszeliśmy przed chwilą ewangeliczną przypowieść o Synu Marnotrawnym, albo jeszcze lepiej określanej – o Miłosiernym Ojcu. Chyba to najpiękniejsza z przypowieści Chrystusa. W tym roku liturgicznym w niedziele czytane są przede wszystkim fragmenty ewangelii wg św. Łukasza. Przypowieść o Synu Marnotrawnym usłyszymy w czasie Eucharystii w przyszłą niedzielę i myślę, że w waszych parafiach będzie homilia do niej nawiązująca. Dlatego dzisiaj w moim rozważaniu ją pominę. Chciałbym nawiązać do dwóch uroczystości liturgicznych tych dni. Do uroczystości św. Józefa z minionego wtorku i do uroczystości Zwiastowania, którą obchodzić będziemy w najbliższy poniedziałek.

Wielu z was, drodzy bracia, Pan Bóg powołał do życia w małżeństwie, wielu z was ma szczęście bycia ojcami. To wielki zaszczyt. Przez ojcostwo wkraczacie w wieczność. Przeminą wasze różne zaangażowania, sukcesy, owoce pracy. Nie przeminą wasze dzieci, nawet kiedy umrą – mają bowiem nieśmiertelną duszę. Jeśli je dobrze wychowacie będą waszą chlubą przez całą wieczność. Niech św. Józef, którego Bóg powołał do szczególnego rodzaju ojcostwa wobec Syna Bożego daje wam ciągle wzrost w waszym powołaniu ojcowskim.

Ale jest związana ze św. Józefem także refleksja eucharystyczna. Przytoczę słowa pięknej modlitwy zalecanej do odmawiania kapłanom przed rozpoczęciem sprawowania Mszy Św. Tę modlitwę szczególnie ukochał św. Jan Paweł II. Oto jej słowa: O szczęśliwy mężu, święty Józefie, tobie dane było Boga – którego wielu królów chciało zobaczyć, a nie ujrzeli, usłyszeć, a nie słyszeli – nie tylko widzieć i słyszeć, ale nosić, całować, odziewać i strzec! I dalej następuje prośba o to, byśmy służyli przy ołtarzu w czystości serca i byśmy godnie przyjęli Komunię Św. Chciejcie na wzór św. Józefa, który nie był kapłanem, ale nosił w swych rękach Chrystusa, sprawować waszą posługę eucharystyczną. Zawsze z wiarą, czcią, miłością, delikatnością i świętą bojaźnią Bożą.

A teraz o poniedziałkowej uroczystości Zwiastowania. Te słowa kieruję także do obecnych tu sióstr, waszych żon. Patrzę na was z podziwem, w każdej chcę widzieć cząstkę piękna Matki Bożej. I wy bracia tak patrzcie na wasze żony, na każdą kobietę, widząc w nich podobieństwo do Maryi. Duchowe piękno w nas wzrasta kiedy upodabniamy się do Matki Najświętszej.

Można powiedzieć, że Zwiastowanie było pierwszą w dziejach zbawienia Komunią Św. Maryja Niepokalana przyjęła Ciało i Krew Syna Bożego. On począł się pod Jej Sercem z Ducha Św. Przez dziewięć miesięcy, tak jak każda kobieta – matka, trwała w tej niezwykłej komunii. Matka Boża uczy nas przyjmowania Chrystusa. Mówi do Gabriela: Niech mi się stanie według twego słowa. My po słowach: Ciało Chrystusa odpowiadamy: Amen. „Amen” w języku polskim znaczy: niech tak będzie, niech się stanie Boże twoja wola! Maryja po tej niezwykłej Komunii biegnie aby służyć swojej krewnej Elżbiecie, kobiecie w podeszłym wieku, która oczekuje na narodzenie św. Jana Chrzciciela.

To jest dla nas nauka: każdą Komunię Św. łączyć z przyjęciem woli Bożej. Jednoczymy się z Chrystusem, który całkowicie był poddany woli Ojca niebieskiego. Dalej każda Komunia Św. ma owocować służbą wobec drugiego człowieka. Często przyjmujcie Komunię Św., ale zawsze tak, jak Maryja i uczcie tego ludzi, zwłaszcza chorych, dla których jesteście szafarzami Eucharystii.

Wybiegając ku uroczystości Zwiastowania, która również mogłaby być nazywana uroczystością poczęcia Jezusa Chrystusa jako Człowieka, chcę wspomnieć o wielkim święcie Matki Bożej, które rozpocznie się w sobotę 18 maja. Powitamy wtedy przy Kościele Nawiedzenia na Ratajach wędrujący obraz Najświętszej Maryi Panny z Częstochowy. Zacznie się Maryjne nawiedzenie w naszej archidiecezji. Maryja przybędzie do każdej parafii. Włączcie się – bardzo proszę – w przygotowania w waszych parafiach. Rozmawiajcie na ten temat z proboszczami i innymi zaangażowanymi w życie parafialne już teraz, nawet jeśli wasz dekanat będzie przeżywał to nawiedzenie dopiero w roku 2020. Proszę was siostry i bracia, wszyscy bądźcie w sobotę, 18 maja na powitaniu Matki Bożej. Niech nikogo z nas nie zabraknie! W czasach wielu napięć, ataków na Kościół: zewnętrznych i wewnętrznych poczytujemy to za szczególną łaskę, że właśnie teraz, w tym czasie przychodzi do nas Maryja. Jeśli Jej okażemy serce i Ona nam swoje Serce daruje!

Niech trwa nasze zgromadzenie eucharystyczne. Niech Bóg błogosławi naszą posługę Eucharystyczną. Niech błogosławieństwo obejmie naszą archidiecezję. Niech wstawia się za nami Matka Boża i św. Józef. Amen.